Dünyaya doymadı Sultan Süleyman
Dünya ne sen ne de ben ne ona kalır,
Bugünler dönmez ki gitsek geriye
Zannetme oğlundan ye gel babana kalır.
Ölürken susanlar, doğarken ağlar
Ağlaya gülerek geçti bu çağlar,
Şu benim dediğin dağlar ovalar
Ne sürüye ne de çobana kalır.
Mahzuni dünyada nice din olur
Akılsız kamilde biraz kin olur,
Fitnelik dediğin güvercin olur
Ramazanda uçar Şabana kalır.
